
The UK-ში მილიარდერების რაოდენობა მკვეთრად გაიზარდა - 1990 წელს 15-დან 2024 წელს 165-მდე - ამავდროულად, უთანასწორობა დიდ ბრიტანეთში სიმდიდრის საერთო განაწილებაში მკვეთრად გაიზარდა, აღმოჩნდა ანალიზი.
Sunday Times-ის მდიდარი სიის დროულ დროს, თანასწორობის ნდობის გამოძიებამ ასევე დაადგინა, რომ მილიარდერები გახდნენ "სასაცილოდ" უფრო მდიდრები, მათი საშუალო სიმდიდრე გაიზარდა 1000%-ზე მეტით იმავე პერიოდში.
დიდ ბრიტანეთში ყველაზე მდიდარი 50 ოჯახი ახლა ფლობს უფრო მეტ სიმდიდრეს, ვიდრე მოსახლეობის ღარიბი ნახევარი, რომელიც მოიცავს 34 მილიონ ადამიანზე მეტს. 2024 წელს დიდ ბრიტანეთში ყველაზე მდიდარმა ორმა მილიარდერმა ერთად ფლობდა უფრო მეტ სიმდიდრეს, ვიდრე 1990 წლის მდიდარ სიაში ყველა მილიარდერი ერთად.
"ჩვენი ანალიზი ასევე აჩვენებს ექსტრემალური სიმდიდრის ვამპირულ ბუნებას, რომელიც სრულიად შეუთავსებელია ერის ჯანმრთელობასა და კეთილდღეობასთან", - თქვა პრია საჰნი-ნიკოლასმა, თანასწორობის ნდობის თანათავმჯდომარემ. "ქონება, მემკვიდრეობა და ფინანსები შეადგენს მილიარდერების მთლიანი ამჟამინდელი სიმდიდრის ნახევარზე მეტს: სიმდიდრის შექმნის წყაროები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან ფართომასშტაბიან პლანეტარულ და საზოგადოებრივ განადგურებაზე."
"დიდ ბრიტანეთში ყველაზე მდიდარი ადამიანების სამარცხვინო ზრდა გამოწვეულია იმით, რომ ისინი სარგებლობენ საზოგადოების ბრძოლებით, ხოლო მათ დამატებით ზიანს აყენებენ და ძირს უთხრიან მთავრობების მიზნებს დეკარბონიზაციის, სიმდიდრისა და ზრდის გავრცელების შესახებ ლონდონის გარეთ, საბინაო კრიზისის დასრულება, ახალი - და ხშირად უფრო მწვანე - ინდუსტრიების ზრდის წახალისება და უფრო ძლიერი თემების წახალისება."
"უკიდურესი სიმდიდრის საკითხი ნამდვილად ეგზისტენციალურია; ჩვენი გადარჩენისთვის ჩვენ სერიოზულად უნდა მოვეკიდოთ ეკონომიკური სტრუქტურების შეცვლას და შევქმნათ პოლიტიკა, რომელიც დაასრულებს მილიარდერების არსებობას."
ჯულია დევისმა, Patriotic Millionaires UK-ის წევრმა, თქვა, რომ მდიდარ სიაში მოხვედრა სირცხვილის ნიშანი უნდა იყოს. "ამ პროცესის დროს სიმდიდრის შეწოვა სულ უფრო და უფრო ნაკლები ადამიანის ხელში ხდება, პირდაპირ ზიანს აყენებს ყველას. ეს ადამიანები არ იმსახურებენ ამ დონის სიმდიდრეს, უბრალოდ ისე ხდება, რომ ზოგიერთ ადამიანს ირგვლივ წარმოუდგენელი რაოდენობის ფული აქვს, ხოლო სხვებს არა, მიუხედავად იმისა, რომ ვაყალიბებთ ჩვენს შვილებს და ვინარჩუნებთ ჩვენს ჯანდაცვის სისტემას."
დევისმა თქვა, რომ არასწორი იყო მდიდრებისთვის "სამუშაო შემქმნელების" დარქმევა. "მე მათ ვუწოდებ სამუშაო ადგილების გამანადგურებლებს, რადგან როდესაც თქვენ აერთიანებთ ბიზნესს სულ უფრო და უფრო ნაკლები ადამიანის ხელში, თქვენ ანადგურებთ მცირე და საშუალო ბიზნესს, რადგან მათ არ შეუძლიათ კონკურენცია გაუწიონ ჯაჭვებს, რომლებიც მათ აჭარბებენ."
"ეს ადამიანები ასევე იყენებენ საგადასახადო მართვის ისეთ ეფექტურ მეთოდებს, რომ ისინი იხდიან გაცილებით დაბალ გადასახადებს ადგილობრივ და ეროვნულ ეკონომიკაში, ვიდრე მომუშავე ადამიანები ან მცირე და საშუალო ბიზნესი."
ეს ასე არ უნდა ყოფილიყო, თქვა მან. "თქვენ შეგიძლიათ გამოიყენოთ სიმდიდრე, რათა დააგროვოთ კიდევ უფრო მეტი სიმდიდრე ან გამოიყენოთ იგი საზოგადოების მრავალი პრობლემის გადასაჭრელად, რომელთანაც საზოგადოება იბრძვის."
"არ არის თანდაყოლილი სიმდიდრეში, რომ გინდოდეთ კიდევ უფრო მეტი სიმდიდრის მოზიდვა თქვენთვის საზოგადოების ხარჯზე", - თქვა მან. "ეს არ არის ის, რაც უბრალოდ ხდება, როდესაც თქვენ მდიდრდებით და ჩვენ უბრალოდ არ უნდა მივიღოთ ეს. ეს არჩევანია."
ფერნანდა ბალატამ, New Economics Foundation-ის პოლიტიკურმა ეკონომისტმა და ავტორმა "ექსტრემალური სიმდიდრის ხაზის შესწავლა", თქვა, რომ დიდმა ბრიტანეთმა ეკონომიკური არასტაბილურობის გზა გაიარა, ხოლო მთავრობამ სუპერ-მდიდარი ყველა დანარჩენზე მაღლა დააყენა. მისი თქმით, "ეს არ არის შემთხვევითობა."
"დღეს ძალიან ბევრი კავშირია მდიდრებსა და ძლევამოსილებს შორის, რაც საჯარო ინსტიტუტებში იღვრება", - თქვა მან. "ეს ნიშნავს, რომ დღეს პოლიტიკოსებს სულ უფრო მეტად უწევთ ტყუილებისა და მცდარი ნარატივების დაყრდნობა სისტემის შესანარჩუნებლად."
მაგრამ ბალატამ თქვა, რომ იმედი არსებობს. "ახლა ფართო კონსენსუსია, რომ სიმდიდრის უკიდურესი უთანასწორობა იწვევს მრავალ ზიანს საზოგადოებისთვის."
ბალატამ თქვა, რომ პოლიტიკოსებმა უნდა დაიწყონ უკიდურესი სიმდიდრის განხილვა, როგორც თავად საკითხი. "ჩვენ გვჭირდება ექსტრემალური სიმდიდრის ხაზი: წერტილი, რომლის შემდეგაც გადაჭარბებული სიმდიდრე იწვევს უსამართლო ზიანს", - თქვა მან.
დოქტორმა ბენჯამინ ტიპეტმა, ლონდონის კინგს კოლეჯის ლექტორმა ეკონომიკის და სიმდიდრის უთანასწორობის სფეროში, მოდელირება მოახდინა, თუ რა თანხას გამოიღებდა მდიდარი სიის მდიდრებზე 2%-იანი გადასახადი, თუ პოლიტიკა 90-იანი წლების შუა პერიოდიდან იქნებოდა ძალაში.
"მე აღმოვაჩინე, რომ 2%-იანი სიმდიდრის გადასახადი მდიდარ სიაში მცხოვრებ რეზიდენტებზე წელიწადში დაახლოებით 6 მილიარდ ფუნტს გამოიღებდა: 155 მილიარდ ფუნტს", - თქვა მან. "ინვესტირებული, ეს იქნებოდა დაახლოებით 325 მილიარდი ფუნტი დღევანდელ ფულში - 11000 ფუნტზე მეტი თითო შინამეურნეობაზე. ეს არის მნიშვნელოვანი ეროვნული სიმდიდრის ფონდი. და თუნდაც ამ გადასახადით, მდიდარი სიის ადამიანების წილი - ყველაზე მდიდარი 0.001% - მაინც გაიზრდებოდა."