ედ მოლუნი, შეუპოვარი და არაორდინალური ჟურნალისტი, რომლის შეუპოვარი გამოძიება ჩრდილოეთ ირლანდიის სამ ათწლეულის სექტანტური კონფლიქტის ჩრდილში, მას გახადა როგორც ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ქრონიკოსი "ტრაუბლსის" და რესპუბლიკური მოძრაობის სამიზნე, რომელსაც ის ერთხელ მოკლედ შეუერთდა, გარდაიცვალა 17 ოქტომბერს ნიუ-იორკში. ის 77 წლის იყო.

მისი გარდაცვალება დადასტურდა მისმა მეუღლემ, სუზან მოლუნმა, რომელმაც თქვა, რომ ის გარდაიცვალა თავის ბინაში მანჰეტენის ზემო ვესტ საიდზე, მას შემდეგ, რაც რამდენიმე კვირის წინ დაეცა და თავი დაარტყა.

მისი გარდაცვალების მიზეზი იყო ტვინის სისხლჩაქცევა, რომელიც გამოწვეული იყო დაცემით, თქვა მისმა მეუღლემ.

მისმა შეუპოვარმა რეპორტაჟებმა, რომლებიც ხშირად არღვევდა კონვენციებს, მოიპოვა მრავალი ჯილდო, მათ შორის პულიცერის პრიზი 1979 წელს, როდესაც ის მუშაობდა The New York Times-ში.

მისი ყველაზე მნიშვნელოვანი ნამუშევარი იყო ჩრდილოეთ ირლანდიის კონფლიქტის შესახებ, სადაც ის იყო ერთ-ერთი პირველი ამერიკელი ჟურნალისტი, რომელმაც გააშუქა კონფლიქტი და გახდა ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ფიგურა, რომელიც აშუქებდა მას.

ის იყო 1970-იანი წლების დასაწყისში ირლანდიის რესპუბლიკური არმიის წევრი, სანამ 1972 წელს დატოვებდა მას და დაიწყებდა რეპორტაჟს კონფლიქტის შესახებ.

მისი რეპორტაჟები ხშირად იწვევდა დაპირისპირებას, რადგან ის არ ერიდებოდა რთული და საკამათო ისტორიების გაშუქებას.

ის ასევე იყო ავტორი რამდენიმე წიგნისა, მათ შორის "The Siege of Drumcree" და "Heroes: My Time in IRA".

ედ მოლუნი დაიბადა 1945 წლის 16 ივლისს, ნიუ-იორკში, ირლანდიელი ემიგრანტების ოჯახში.

ის სწავლობდა ჟურნალისტიკას ნიუ-იორკის უნივერსიტეტში, სადაც დაამთავრა ბაკალავრის ხარისხი 1967 წელს.

მისი კარიერა დაიწყო The New York Daily News-ში, სადაც მუშაობდა 1967 წლიდან 1972 წლამდე.

შემდეგ ის მუშაობდა The New York Times-ში 1972 წლიდან 1979 წლამდე, სადაც მან მოიპოვა პულიცერის პრიზი ჩრდილოეთ ირლანდიის კონფლიქტის შესახებ რეპორტაჟისთვის.

1979 წელს ის შეუერთდა ჟურნალ Vanity Fair-ს, სადაც მუშაობდა 1984 წლამდე.

შემდეგ ის მუშაობდა ჟურნალ Rolling Stone-ში 1984 წლიდან 1990 წლამდე.

1990 წელს ის შეუერთდა ჟურნალ Esquire-ს, სადაც მუშაობდა 2003 წლამდე.

2003 წელს ის შეუერთდა ჟურნალ GQ-ს, სადაც მუშაობდა 2014 წლამდე.

2014 წელს ის შეუერთდა ჟურნალ Rolling Stone-ს, სადაც მუშაობდა 2017 წლამდე.

მისი გარდაცვალების შემდეგ, ბევრი ადამიანი გამოეხმაურა მის გარდაცვალებას, მათ შორის მისი კოლეგები და მეგობრები.

მისი მეუღლე, სუზან მოლუნი, ამბობს, რომ ის იყო "შესანიშნავი ჟურნალისტი, შესანიშნავი მწერალი და შესანიშნავი ადამიანი" და რომ ის "არასოდეს ნებდებოდა".