
ჩემი ვაჟი ამბობს: "მენატრები, როდის გნახავ?" ზოგჯერ ვიტყუები, რომ მას ცრუ იმედი მივცე. იქ მზარდი გაუცხოებაა, რადგან მან იცის, რომ მე მას ვატყუებდი."
კიმი არის თავშესაფრის მაძიებელი, რომელიც დაფუძნებულია იორკშირში, ინგლისში. 35 წლის, რომელმაც სთხოვა გამოეყენებინა მხოლოდ ფსევდონიმი მისი უსაფრთხოების გამო, არის მათ შორის, ვინც დიდ ბრიტანეთში არ იცის, როდის - ან თუ - შეძლებენ შვილების ხელახლა ნახვას, რადგან ლეიბორისტული მთავრობა თავშესაფრის სისტემას ანადგურებს.
ორშაბათს მთავრობამ გამოაქვეყნა პოლიტიკის დოკუმენტი, რომელშიც ასახულია ფართო ცვლილებები, რომლებიც, პრემიერ-მინისტრის თქმით, მიზნად ისახავდა "როგორც ჩვენი თავშესაფრის სისტემის, ასევე ჩვენი უფრო ფართო სოციალური კონტრაქტის მძიმე დაძაბვის მოგვარებას".
ცვლილებები ოფიციალურად დაასრულებდა ლტოლვილებისთვის ოჯახის გაერთიანების ავტომატურ უფლებას, რაც საშუალებას აძლევდა ადამიანებს, რომ მათი ნათესავები შეერთებოდნენ მათ დიდ ბრიტანეთში მას შემდეგ, რაც მათი თავშესაფრის მოთხოვნა დაკმაყოფილდა.
ამის ნაცვლად, მას შემდეგ, რაც თავშესაფრის მაძიებელს ექნება ლტოლვილის სტატუსი, მათ მოუწევთ გადავიდნენ იმაზე, რასაც მთავრობა უწოდებს ახალ "დაცვის სამუშაოსა და სწავლის ვიზას", საფასურის სანაცვლოდ, "თუ ისინი მიიღებენ სამუშაოს ან დაიწყებენ სწავლას შესაბამის დონეზე".
შემდეგ, მათ "შეიძლება გახდნენ ოჯახის წევრების დიდ ბრიტანეთში მოწვევის უფლების მქონენი", მაგრამ რადგან მთავრობა აფრთხილებს, რომ "იგივე პირობები შეიძლება გავრცელდეს", ლტოლვილებს არ იციან, შეხვდებიან თუ არა ისინი 29,000 ფუნტის წლიურ მინიმალურ შემოსავლის მოთხოვნებს, სანამ ისინი შეძლებენ საყვარელი ადამიანის მოწვევას.
დიდ ბრიტანეთში მოქალაქეებს წელიწადში მინიმუმ 29,000 ფუნტის გამომუშავება სჭირდებათ ოჯახის ვიზაზე მოსაწვევად, ხოლო დიდ ბრიტანეთში სტუდენტების უმეტესობას არ შეუძლია დამოკიდებული პირების მოყვანა.
კიმი იმყოფება წვდომის კურსის გზაზე, რათა მოემზადოს მედდისთვის, სანამ ელოდება გადაწყვეტილებას მის თავშესაფრის საქმეზე.
ეს ნიშნავს, რომ მაშინაც კი, თუ მისი თავშესაფრის საქმე წარმატებული იქნება, მას ოთხი წელი დასჭირდება, სანამ იმედოვნებს, რომ გამოიმუშავებს 29,000 ფუნტს - და, სანამ მთავრობა მეტ დეტალს არ მოგვცემს, მას წარმოდგენა არ აქვს, როდის შეუძლია იმედი ჰქონდეს, რომ კვლავ ნახავს თავის 13 წლის ვაჟს. ბოლოს კიმმა პირადად ნახა თავისი ვაჟი, როდესაც ის ოთხი წლის იყო.
ის ამბობს: "მადლობელი ვარ იმ თავშესაფრისთვის, რომელიც აქ მაქვს, მაგრამ მე გამოვტოვებ ჩემი შვილის ცხოვრების დიდ ნაწილს და ვღელავ მის უსაფრთხოებაზე. ვცდილობ ჩემი ღირებულებები ტელეფონით გადავცე მას. მყავს სამი წლის ქალიშვილი, რომელიც აქ დაიბადა. თავს დამნაშავედ ვგრძნობ, რომ მას ამდენ ყურადღებას ვაქცევ, როცა სხვა შვილს, რომელიც ყურადღებას არ იღებს."
კიმის თქმით, ის ცხრა წლის წინ დიდ ბრიტანეთში იმყოფებოდა, როდესაც პოლიტიკურ რეპრესიებზე აფრთხილებდა ზიმბაბვეში, როდესაც ის მთავრობის კრიტიკოსად იქნა იდენტიფიცირებული, რაც მას სახლში დაბრუნებას სახიფათოს ხდიდა.
მას იმედი ჰქონდა, რომ ის და მისი ვაჟი დიდ ბრიტანეთში მალევე გაერთიანდებოდნენ. თუმცა, შინაგან საქმეთა სამინისტრომ უარი თქვა მის ყველა მცდელობაზე, რომ ის დიდ ბრიტანეთში გადაეყვანა, სანამ ის ელოდა გადაწყვეტილებას მის საქმეში და, თუნდაც მას შეეძლოს საზღვარგარეთ გამგზავრება მის სანახავად, მას არ შეუძლია დატოვოს დიდი ბრიტანეთი, სანამ ის თავშესაფრის გადაწყვეტილებას ელოდება.
"ჩემს მსგავს ადამიანებს სურთ წვლილი შეიტანონ", - ამბობს ის. "მე მინდა ვიმუშაო ხანდაზმულ ადამიანებთან, მივანიჭო ადამიანებს კომფორტი სიცოცხლის ბოლო დღეებში, როგორც ამას აფრიკაში ვაკეთებთ."
"გადაწყვეტილება დატოვო შენი კულტურა არ არის ის, რასაც ადამიანები ადვილად იღებენ. ნებისმიერ ქვეყანას შეუძლია ომის ან პოლიტიკური პრობლემების წინაშე დადგეს. ზიმბაბვე შეიძლება არ იყოს უსაფრთხო ჩემთვის, მაგრამ ბევრი ადამიანი გადავიდა იქ თავშესაფრისთვის. ნებისმიერ ადამიანს შეუძლია აღმოჩნდეს ისეთ მდგომარეობაში, როდესაც მას სჭირდება დახმარება - და დიდი ბრიტანეთი არ არის ერთადერთი ქვეყანა, რომელიც ეხმარება ადამიანებს, ეს არის ის, რასაც ადამიანები აკეთებენ სხვა ადამიანებისთვის."
მთავრობამ შეაჩერა ავტომატური ოჯახის გაერთიანება სექტემბერში, ორშაბათს გამოქვეყნებული პოლიტიკის დოკუმენტით, რომელიც ასახავს "უფრო მკაცრ მოთხოვნებს", მათ შორის გეგმებს "შიდა რეფორმისთვის ECHR-ის (ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენცია) მე-8 მუხლის გამოყენებაზე... ოჯახისა და პირადი ცხოვრების პატივისცემის უფლება".
პოლიტიკის დოკუმენტში ასევე შემოთავაზებულია, რომ დიდ ბრიტანეთში დარჩენის უფლება ლტოლვილებისთვის შემცირდეს ორნახევარ წლამდე, ხოლო 20-წლიანი ლოდინი დასახლებისთვის.
შინაგან საქმეთა სამინისტროს სპიკერმა განაცხადა, რომ შემდგომი დეტალები მოჰყვება ოჯახის გაერთიანების ახალ მოთხოვნებს და რომ ისინი არ კომენტარს აკეთებენ ინდივიდუალურ საქმეებზე.
ნიკ ბეილზი, ესექსისა და დიდი ლონდონის ლტოლვილთა და მიგრანტთა ფორუმის წევრი, ამბობს: "ახლა ცხადია, რომ ლეიბორისტული პარტიის სამარცხვინო გადაწყვეტილება აღიარებული ლტოლვილებისთვის ოჯახის გაერთიანების შეჩერების შესახებ იყო მხოლოდ პირველი გასროლა მათ ომში თავშესაფრის უფლებებზე. დაუცველი ადამიანების საყვარელ ადამიანებთან დაშორების ადამიანური ღირებულება უზარმაზარია."














