
ნიურნბერგის სასამართლო პროცესების ჩანაწერების სრულად გაციფრულებული კრებული ონლაინ რეჟიმში გამოვა, რათა აღინიშნოს 80 წლის იუბილე, რომელიც აღნიშნავს ამ ინოვაციური სამართლებრივი მცდელობის დაწყებას ნაცისტური ლიდერების მართლმსაჯულების წინაშე წარსადგენად.
ჰარვარდის სამართლის სკოლის ბიბლიოთეკის ოფიციალური დოკუმენტების ღია წვდომა, რომლებზეც წვდომა აქამდე არავის ჰქონია, ხელმისაწვდომი იქნება ყველა მკვლევარისთვის, მოყვარული თუ პროფესიონალი, პირველად ხუთშაბათს, 25-წლიანი მცდელობის შემდეგ, რომელშიც მონაწილეობდა ისტორიკოსების, მეტამონაცემების კურატორებისა და ბიბლიოთეკარების 30-კაციანი გუნდი.
ეს დაიწყო 1998 წელს დელიკატური დოკუმენტებიდან სამაგრებისა და ქაღალდის სამაგრების ამოღებით, რათა მათი სკანირება მომხდარიყო. ჰარვარდის "ნიურნბერგის სასამართლო პროცესების" პროექტის ხელმძღვანელმა, პოლ დესჩერნერმა, თქვა, რომ თავიდანვე მიზანი იყო ბიბლიოთეკის კოლექციაში სასამართლო პროცესების ყველა ოფიციალური დოკუმენტის გაციფრება, რომელიც აქამდე ყუთებში ინახებოდა და იშვიათად ნახულობდა. მიზანი ორგვარი იყო: "ამ დოკუმენტების შენარჩუნება, რომლებიც იწყებდნენ სიტყვასიტყვით დაშლას, როგორც კი შეეხებოდნენ, რადგან ისინი... 1940-იანი წლების ეპოქის მჟავაზე დაფუძნებულ ქსეროქსირებულ ქაღალდზე იყო და უბრალოდ ვერ უძლებდნენ დამუშავებას და მათ ხელმისაწვდომობას ინტერნეტის ეპოქის გარიჟრაჟზე".
ბიბლიოთეკის კოლექცია შეიცავს 750,000-ზე მეტ გვერდს სასამართლო პროცესების ტრანსკრიპტების, შუამდგომლობებისა და მტკიცებულებების შესახებ, რომლებიც 1945-1949 წლებში ჩატარდა ნაცისტური სამხედრო და პოლიტიკური ლიდერების წინააღმდეგ, რომლებიც პასუხისმგებელნი იყვნენ კაცობრიობის წინააღმდეგ ჩადენილ დანაშაულებზე, კერძოდ ჰოლოკოსტზე და მოახდინეს რევოლუცია საერთაშორისო ადამიანის უფლებათა სამართალში. პირველ და მთავარ პროცესებში, ნაცისტების 19-მა ყველაზე გავლენიანმა პირმა, მათ შორის ჰერმან გერინგმა, რუდოლფ ჰესმა და ალბერტ შპეერმა, გაიარეს სასამართლო პროცესი. მომდევნო 12 სასამართლო პროცესზე თითქმის 200-მა გაიარა სასამართლო პროცესი. ჯამში მხოლოდ სამი იქნა უდანაშაულოდ ცნობილი. თორმეტს სიკვდილით დასჯა მიესაჯა, სხვებს კი სამუდამო ან უფრო მოკლე სასჯელი.

გროვაში შედის ტრანსკრიპტები, რომლებიც დეტალურად აღწერს სასამართლო დარბაზის სრულ აქტივობას სასამართლო პროცესის მთელი პერიოდის განმავლობაში, ასევე იურისტების მიერ გამოყენებული წყაროს დოკუმენტებს და მტკიცებულებების ნივთებს, რომლებიც წარდგენილია როგორც ბრალდების, ასევე დაცვის გუნდების მიერ.
დესჩერნერმა თქვა, რომ ჩვეულებრივი მომხმარებლები ახლა შეძლებენ აღმოაჩინონ სხვადასხვა გზით, როგორიცაა ტრანსკრიპტის გამოყენება, როგორც საგზაო რუკა კოლექციაში შესასვლელად, ან საკვანძო სიტყვის გამოყენებით, ბევრად უფრო ფართო ინფორმაციის დიაპაზონი, ვიდრე ადრე იყო ხელმისაწვდომი. დოკუმენტები - ზოგიერთში საშინელება აშკარად არის გამოხატული, ზოგში კი უფრო ევფემიზმით ბიუროკრატიულ ენაზე - იძლევა დეტალურ ანგარიშს იმის შესახებ, თუ როგორ შეიმუშავეს ნაცისტებმა ჰოლოკოსტის გეგმები და შემდეგ განავითარეს ისინი. ისინი "გვაძლევენ მკაფიო სურათს იმის შესახებ, თუ რამდენად შედარებით უწყინარი რამ შეიძლება გამოიყურებოდეს 30-იანი წლების დასაწყისში, რამდენიმე წლის შემდეგ შედარებით", - თქვა დესჩერნერმა.
"მას აქვს უზარმაზარი სარგებლიანობა იმ ადამიანებისთვის, ვისაც აქვს თვალების დანახვა, ყურების მოსმენა... დროის ყველა პერიოდში, მათ შორის ჩვენს დროში, მას შეეძლო გაეღვიძებინა ადამიანები, რომ ფხიზლად ყოფილიყვნენ დინამიკაზე, როგორც ეს ამ არქივებშია გამოსახული."

პირველ და მთავარ პროცესებში ნაცისტების 19-მა ყველაზე გავლენიანმა პირმა, მათ შორის ჰერმან გერინგმა (დაახლოებით 1945 წლის დეკემბერში) გაიარეს სასამართლო პროცესი.
ამ დრომდე შეკითხვები მოვიდა ისტორიკოსებისა და კინოპროდიუსერებისგან, ასევე იმ ადამიანებისგან, რომლებიც ეძებენ ინფორმაციას ნათესავებზე, რომლებმაც მონაწილეობა მიიღეს სასამართლო პროცესებში, როგორც მოწმეები, როგორც იურიდიული გუნდის წევრები ან როგორც ბრალდებული.
იმ დროს, როდესაც აკადემიური თავისუფლება ზოგადად აღიქმება, როგორც საფრთხის ქვეშ და, განსაკუთრებით აშშ-ში, უნივერსიტეტები გამოწვევების წინაშე დგანან მათი ტრადიციული როლის გამო, როგორც ჭეშმარიტების ხელშეწყობის ადგილები, პროექტმა კიდევ უფრო მეტი მნიშვნელობა შეიძინა, თქვა დესჩერნერმა.
"რა თქმა უნდა, თუ თქვენ ხართ ჰოლოკოსტის მტკიცე უარმყოფელი, ცა არის ზღვარი, თუ რისი მოფიქრება შეგიძლიათ, რომ ეს არ მომხდარა. როდესაც ადამიანების წვდომა სამყაროზე ასე ძალიან არის დამოკიდებული იმაზე, რაც ციფრულად ხელმისაწვდომია და როდესაც ჩვენ ვხედავთ ავთენტურის, როგორც ადრე იყო გაგებული, ძირს უთხრის, აბსოლუტურად აუცილებელია, რომ ჩვენ ვთავაზობთ მომხმარებელს, რომელიც ადასტურებს იმას, რასაც ისინი უყურებენ."
მან მოიხსენია სასამართლო პროცესის თითოეული მტკიცებულების ვრცელი დოკუმენტური კვალი. "არის სამთავრობო დოკუმენტი, რომლის ფოტოკოპირებაც არის გაკეთებული, რომელიც გერმანულად არის გადაწერილი, რომლის ტიპური ვერსიაა გაკეთებული, რომელიც ინგლისურად არის ნათარგმნი, რომლის ერთგვერდიანი შეჯამებაა."

რაც შეეხება სასამართლო დარბაზის აქტივობას, ლინგვისტური მხარე წარმოადგენს სრულიად შეუსწავლელ სფეროს თავისთავად, თქვა დესჩერნერმა. "თქვენ გქონდათ პირველი ვრცელი შესავალი ერთდროული თარჯიმნებისთვის, რათა გამკლავებოდნენ ოთხ ენას, შემდეგ სტენოგრაფისტი, რომელიც იღებს სიტყვასიტყვით ვერბალურ მასალას თარჯიმნისგან, რომელსაც ის თავის ყურსასმენში ესმის და შემდეგ ვიღაც, ვინც აკრეფს მას. იყო ინტერპრეტაციის მრავალი ფენა და ვფიქრობ, ძალიან ცოტა კვლევაა ჩატარებული ამაზე."
ჰარვარდის სამართლის სკოლის ბიბლიოთეკისა და საინფორმაციო სერვისების წარმომადგენელმა ამანდა უოტსონმა თქვა, რომ ციფრული სუროგატების სახით დოკუმენტების ძლიერი შენარჩუნება თავისთავად საკმარისი არ იყო: ცოდნა უნდა გაზიარებულიყო. "ეს კოლექცია დგას ისტორიის ერთ-ერთი ყველაზე კრიტიკული კითხვის პასუხად", - თქვა მან განცხადებაში. "როგორ შეუძლია სამართალს უპასუხოს საერთაშორისო კრიზისებს? დღეს ჩვენ უზრუნველვყოფთ, რომ პასუხი არ არის ჩაკეტილი, არამედ ყველასთვის ხელმისაწვდომი. როდესაც სამართლიანობას ხილულს გავხდით, მას შესაძლებელს ვხდით."















