
სუდანის მონაწილეობა აფრიკის ერთა თასის (Afcon) შეჯიბრში "იმედს აძლევს" ქვეყნის ხალხს მისი სამოქალაქო ომის ფონზე, ამბობს თავდამსხმელი აბობაკერ ეისა.
ქვეყანა 2023 წლის აპრილიდან იმყოფება გაეროს მიერ აღწერილ, როგორც მსოფლიოს უდიდესი ჰუმანიტარული კრიზისის მდგომარეობაში, როდესაც ძალაუფლებისთვის ბრძოლა არმიასა და გასამხედროებულ ჯგუფს, სწრაფ მხარდაჭერის ძალებს (RSF), შორის კონფლიქტში გადაიზარდა.
150 000-ზე მეტმა ადამიანმა დაიღუპა და 12 მილიონზე მეტმა იძულებით დატოვა სახლები, ფართოდ გავრცელებული შიმშილით და დასავლეთ დარფურის რეგიონში გენოციდის შესახებ ცნობებით.
კონფლიქტმა სუდანი აიძულა, ეთამაშა ყველა თავისი შესარჩევი მატჩი სახლიდან მოშორებით, მაგრამ მათ მოახერხეს Afcon-ის ადგილის უზრუნველყოფა 1976 წლის შემდეგ მეოთხედ.
1970 წლის ჩემპიონები ჯგუფურ ეტაპზე დაუპირისპირდებიან ალჟირს (24 დეკემბერი), ეკვატორული გვინეა (28 დეკემბერი) და ბურკინა ფასო (31 დეკემბერი) და ეისა ამბობს, რომ ყველა მატჩი არის "დიდი საქმე" და პოტენციური ყურადღების გაფანტვა სუდანში მყოფი ადამიანებისთვის.
"სუდანში ბევრი ცუდი რამ ხდება. როგორც მოთამაშეებმა, ჩვენ ვიცით, რამდენად დიდი საქმეა ფეხბურთი ჩვენი ერისთვის", - განუცხადა ეისამ BBC World Service-ს.
"ამ წუთას ბევრი ღიმილი არ არის, ამიტომ ჩვენ ვცდილობთ ფეხბურთის გამოყენებას, როგორც მათი გონებაზე ფიქრის გადატანის საშუალებას."
"აფრიკის ერთა თასის კვალიფიკაცია და გულშემატკივრების იქ ყოფნა, რომლებიც ჩვენს გამხნევებას ცდილობენ - ის ფაქტი, რომ ჩვენ იქ ვართ, უკვე იმედს იძლევა."
ეისა, რომელმაც წარმოადგინა ინგლისის საფეხბურთო ლიგის რამდენიმე კლუბი, მათ შორის სკუნთორპ იუნაიტედი, ბრედფორდ სიტი და გრიმსბი თაუნი, ამჟამად თამაშობს ტაილანდის გუნდში ჩონბური.
მისი თანაგუნდელები, რომლებიც წარმოადგენენ სუდანურ გუნდებს ალ-ჰილალს და ალ-მერრიხს, ახლა საზღვარგარეთ თამაშობენ, პოლიტიკური არასტაბილურობის გამო კლუბები ჯერ მავრიტანიაში, შემდეგ კი რუანდაში გადაასახლეს.
თუმცა, სუდანიდან მოშორებით, გუნდის გონება არასოდეს არის შორს ომისგან, ამბობს ეისა, რომელიც ამბობს, რომ ეს შეიძლება იყოს როგორც "დამთრგუნველი", ასევე "ძალა".
"რთულია ამის დაბლოკვა. ზოგი ოჯახის წევრი ჯერ კიდევ იქ არის, ბევრი ოჯახის წევრი დაზარალდა ამით", - თქვა ეისამ.
"რა თქმა უნდა, თქვენ საუბრობთ იმაზე, თუ რა ხდება და როგორ შეგვიძლია დავეხმაროთ, სადაც შეგვიძლია შემოწირულობა."
"იმის ცოდნა, რომ ჩვენ შეგვიძლია მათთვის რაიმეს გაკეთება, ძალას გვაძლევს. ამავდროულად, ეს ზოგჯერ დამთრგუნველია - თქვენ შეგიძლიათ მხოლოდ იმდენი გააკეთოთ."
მან დასძინა: "სანამ ჩვენ იქ გავალთ და ვიბრძვით იმისთვის, რაც ჩვენია, ვფიქრობ, ყველა ბედნიერი იქნება."














