თურქეთმა მოიპოვა COP31-ის მასპინძლობის უფლება, ხოლო ავსტრალიამ უხალისოდ დათანხმდა სამიტის მოლაპარაკებების ხელმძღვანელობას, რითაც დასრულდა დიპლომატიური ჩიხი ორ ქვეყანას შორის მომავალ წელს გაეროს კლიმატის კონფერენციის პრეზიდენტობასთან დაკავშირებით.
ორივე ქვეყანამ წარადგინა განაცხადი მომავალ წელს COP-ის მასპინძლობაზე, მაგრამ თურქეთმა მეტი მხარდაჭერა მოიპოვა.
ავსტრალიამ საბოლოოდ დათმო და დათანხმდა COP-ის წინა ღონისძიების ჩატარებას წყნარ ოკეანეში და COP31-ის მოლაპარაკებების თავმჯდომარეობას.
"ცხადია, შესანიშნავი იქნებოდა, ავსტრალიას ყველაფერი რომ ჰქონოდა. მაგრამ ჩვენ არ შეგვიძლია ყველაფერი გვქონდეს," თქვა ავსტრალიის კლიმატის მინისტრმა, კრის ბოუენმა, ოთხშაბათს, ბრაზილიაში მიმდინარე წლევანდელი COP30-ზე.
"რაც მივიღეთ, დიდი გამარჯვებაა როგორც ავსტრალიისთვის, ასევე თურქეთისთვის," განუცხადა ავსტრალიის პრემიერ-მინისტრმა, ენტონი ალბანეზმა ავსტრალიის სამაუწყებლო კორპორაციას.
როგორ განვითარდა ჩიხი და როგორ გადაწყდა?
თურქეთმა და ავსტრალიამ უარი თქვეს უკან დახევაზე, რამაც გამოიწვია ჭიდილი ბელემში. თუ არც ერთი ქვეყანა არ დათმობდა, COP31 გერმანიის ხელში აღმოჩნდებოდა, რადგან ის მასპინძლობს გაეროს კლიმატის ორგანოს ოფისებს.
ავსტრალიამ წარადგინა თავისი წინადადება, როგორც "წყნარი ოკეანის COP", პარტნიორობა გაუწია კლიმატისთვის მოწყვლად დაბალ კუნძულოვან სახელმწიფოებს და ხაზი გაუსვა ზღვის დონის აწევის საფრთხეს.
მკვდარი წერტილის დასაძლევად შეხვედრა გერმანიის გარემოს დაცვის სახელმწიფო მდივანმა, იოხენ ფლასბართმა, თავმჯდომარეობდა, რომელმაც AFP-ს საინფორმაციო სააგენტოს განუცხადა, რომ თანამასპინძლობის წინადადება იყო "ინოვაციური" და მას არ გაუგია რაიმე წინააღმდეგობა ამ გეგმის მიმართ.
იმავდროულად, თურქეთმა შესთავაზა, რომ როგორც განვითარებადი ეკონომიკა, ის ხელს შეუწყობდა სოლიდარობას მდიდარ და ღარიბ ქვეყნებს შორის თავის სამიტზე, უფრო მეტად გლობალურ ასპექტზე ფოკუსირებით, ვიდრე რეგიონალურზე.
მიუხედავად იმისა, რომ ავსტრალიას სხვა ქვეყნების აბსოლუტური მხარდაჭერა ჰქონდა, გაეროს COP-ის წესები ასევე მოითხოვს კონსენსუსის მიღწევას.
საბოლოოდ, მიღწეული იქნა უჩვეულო გადაწყვეტილება, რომლის მიხედვითაც თურქეთი უმასპინძლებს 200-წევრიან სამიტს, მაგრამ ავსტრალია წარმართავს მოლაპარაკებებს.
დამატებითი მოხსენება ჯულია საუდელით. რედაქტირებულია შონ სინიკომ
