
მკვლევრებმა შექმნეს საშვილოსნოს გარსი სინჯარაში, რაც ჰპირდება, რომ ნათელს მოჰფენს ადამიანის ორსულობის იდუმალ ადრეულ ეტაპებს და ხარვეზებს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს აბორტი და სამედიცინო გართულებები.
ლაბორატორიულ ექსპერიმენტებში, IVF მკურნალობისთვის წყვილებისგან შემოწირული ადრეული სტადიის ადამიანის ემბრიონები წარმატებით იმპლანტირდნენ ინჟინერიულ გარსში და დაიწყეს ძირითადი ნაერთების გამომუშავება, როგორიცაა ჰორმონი, რომელიც იწვევს დადებით ორსულობის ტესტებზე ლურჯ ხაზს.
მიდგომამ მეცნიერებს საშუალება მისცა მოესმინათ ქიმიური საუბარი, რომელიც წარმოიქმნება ემბრიონსა და საშვილოსნოს გარსს შორის, როდესაც ის ჯდება და იწყებს კვებას გესტაციის პირველ კვირებში.
”გასაოცარია ამის დანახვა”, - თქვა დოქტორმა პიტერ რიგ-გუნმა, კვლევის უფროსმა ავტორმა და ჯგუფის ხელმძღვანელმა კემბრიჯის ბაბრამის ინსტიტუტში. ”ადრე ჩვენ მხოლოდ ამ ორსულობის კრიტიკული ეტაპის ფრაგმენტები გვქონდა. ეს ხსნის ჩვენთვის ბევრ ახალ მიმართულებას.”
იმპლანტაცია ხდება განაყოფიერებიდან ერთი კვირის ან ცოტა ხნის შემდეგ, როდესაც განვითარებადი ემბრიონი ეკვრის და შემდეგ თავსდება საშვილოსნოს კედელში. ეს არის ორსულობის გადამწყვეტი ფაზა, მაგრამ პროცესი ცუდად არის გაგებული, რადგან მისი დაკვირვება ძალიან რთულია. ბევრი რამ, რაც ვიცით, მოდის 50 წელზე მეტი ხნის წინ ადრეული ორსულობის დროს ჩატარებული ჰისტერექტომიებიდან.
რეპლიკა საშვილოსნოს გარსის ასაგებად, რიგ-გუნმა და მისმა კოლეგებმა მიიღეს საშვილოსნოს ქსოვილი ჯანმრთელი ქალებისგან, რომლებმაც გაიღეს ბიოფსიური ნიმუშები. აქედან მეცნიერებმა იზოლირება გაუკეთეს ორი ტიპის უჯრედს: სტრომულ უჯრედებს, რომლებიც უზრუნველყოფენ საშვილოსნოს გარსის სტრუქტურულ მხარდაჭერას და ეპითელურ უჯრედებს, რომლებიც ქმნიან გარსის ზედაპირს. მათ სტრომული უჯრედები მოათავსეს ბიოდეგრადირებად მასალაში, რომელსაც ჰიდროგელი ეწოდება და ზემოდან ეპითელური უჯრედები მოათავსეს.
მკვლევრებმა გამოსცადეს ინჟინერიული საშვილოსნოს გარსი შემოწირული IVF ემბრიონებით. ჟურნალში Cell-ში ისინი აღწერენ, თუ როგორ მიეკრა და იმპლანტირდა მიკრობული უჯრედების ბურთულები, როგორც მოსალოდნელი იყო. შემდეგ მათ გაზარდეს ჰორმონის სეკრეცია, რომელსაც ეწოდება ადამიანის ქორიონული გონადოტროპინი (hCG), ორსულობის ტესტების მიერ გამოვლენილი ბიოქიმიური მარკერი, სხვა ორსულობასთან დაკავშირებულ ნაერთებთან ერთად.
ტექნიკამ მეცნიერებს საშუალება მისცა, დაკვირვებოდნენ ემბრიონების ზრდას განაყოფიერებიდან 14 დღემდე, კვლევისთვის ლეგალური ზღვარი. პროცესის დროს ემბრიონებმა შექმნეს სპეციალიზებული უჯრედები და სხვა უჯრედები, რომლებიც მონაწილეობენ პლაცენტის ზრდაში.
პროცესის უფრო ღრმად გასაგებად, მეცნიერებმა ყურადღება გაამახვილეს იმ ადგილებზე, სადაც ემბრიონები იმპლანტირდნენ ინჟინერიულ საშვილოსნოს გარსში და გაშიფრეს მოლეკულური სიგნალები, რომლებიც წინ და უკან მიდიოდა. ასეთი სიგნალები გადამწყვეტია ჯანსაღი ორსულობის მისაღწევად და შესანარჩუნებლად.
მეცნიერები ახლა გამოიყენებენ მიდგომას იმის გამოსაკვლევად, თუ როგორ ხდება ორსულობის დამყარება და რა შეიძლება არასწორედ წარიმართოს. ”ჩვენ ვიცით, რომ ყველა ემბრიონის ნახევარი ვერ იმპლანტირდება და წარმოდგენა არ გვაქვს რატომ”, - თქვა რიგ-გუნმა. პასუხების პოვნამ შეიძლება მნიშვნელოვნად გააუმჯობესოს IVF წარმატების მაჩვენებლები.
შემდგომი ექსპერიმენტები შეისწავლის რა ხდება იმპლანტაციის შემდეგ, როდესაც პლაცენტა იწყებს ფორმირებას. ორსულობის მრავალი სერიოზული გართულება, სავარაუდოდ, ამ ეტაპზე წარმოიშობა. კვლევაში მეცნიერებმა გამოიყენეს ქიმიური ნივთიერება ემბრიონსა და გარსს შორის კონკრეტული სიგნალის დაბლოკვისთვის, რამაც გამოიწვია მძიმე დეფექტები იმ ქსოვილში, რომელიც ქმნის პლაცენტას, რაც აჩვენებს მის ძალას სიგნალის პრობლემების გავლენის შესამოწმებლად.
ჟურნალში ცალკე კვლევაში, ჩინელმა მკვლევარებმა შექმნეს საკუთარი რეპლიკა საშვილოსნოს გარსი და დაადგინეს წამლები, რომლებმაც შეიძლება გააუმჯობესონ იმპლანტაციის მაჩვენებლები პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ იმპლანტაციის განმეორებითი წარუმატებლობა (RIF), სადაც კარგი ხარისხის IVF ემბრიონები ვერ აყალიბებენ ორსულობას.
ჯონ აპლინმა, მანჩესტერის უნივერსიტეტის რეპროდუქციული მედიცინის პროფესორმა, თქვა, რომ 40 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში დამხმარე რეპროდუქციის დროს იმპლანტაციის მაჩვენებლები ჯიუტად დაბალი რჩებოდა.
”როდესაც ემბრიონი იმპლანტირდება, იწყება პროგრამა, რათა დაიწყოს პლაცენტის განვითარება, რომელიც უზრუნველყოფს ნაყოფს საკვებ ნივთიერებებს და ჟანგბადს”, - თქვა მან. ”ყველაზე ადრეული ეტაპები გადამწყვეტია ორსულობის პროგრესირებისთვის, ცუდად არის გაგებული და ხშირად წარუმატებელია. ეს სამუშაო საშუალებას მისცემს გამოიკვლიოს მკურნალობა, რომელიც მიზნად ისახავს იმპლანტაციის ეფექტურობის გაუმჯობესებას.














