ევროპის უდიდესი პლასტმასის ქარხნის დაბინძურების შედეგად გამოწვეული სიკვდილიანობა გადააჭარბებს იმ მუდმივი სამუშაო ადგილების რაოდენობას, რომელსაც ის შექმნის, ამტკიცებენ იურისტები სასამართლოს გამოწვევაში, რომელიც ხუთშაბათს იქნა წარდგენილი.
დოკუმენტებში, რომლებიც სასამართლოს წარედგინა, კვლევა ვარაუდობს, რომ Ineos-ის 4 მილიარდი ევროს ღირებულების ნავთობქიმიური ქარხნის ჰაერის დაბინძურებამ, როდესაც ის ამოქმედდება, შეიძლება გამოიწვიოს 410 სიკვდილი, შედარებისთვის, კომპანიის თქმით, შეიქმნება 300 მუდმივი სამუშაო ადგილი.
იურისტები, საზოგადოების წევრები და ფინანსური ექსპერტები იღებენ სასამართლო მოქმედებას ბელგიის ნებართვის დავების საბჭოში, რათა შეაჩერონ პლასტმასის ობიექტი.
ქიმიური ქარხანა ეთანს აშშ-ს ფიქალის გაზიდან ეთილენად გარდაქმნის - ნედლეულს, რომელიც გამოიყენება პლასტმასის დასამზადებლად - პროცესში, რომელსაც ეწოდება "გატეხვა". პროექტს, სახელად Project One, მიზნად ისახავს ევროპის პლასტმასის წარმოების დაჩქარებას. ნავთობქიმიური ობიექტები გამოყოფენ ნაწილაკების დამაბინძურებლებს თავიანთი ოპერაციების შედეგად.
პლასტმასის წარმოება 1950 წლიდან 200-ჯერ გაიზარდა და მოსალოდნელია, რომ თითქმის სამჯერ გაიზრდება წელიწადში 1 მილიარდ ტონაზე მეტით 2060 წლისთვის, რაც ძირითადად გამოწვეულია ერთჯერადი პლასტმასის გამოყენებით შეფუთვისა და სასმელისა და საკვების კონტეინერებისთვის.
ტატიანა ლუხანმა, დედამიწის კლიენტისგან, რომელიც ხელმძღვანელობს საქმეს, თქვა, რომ ახალი მტკიცებულებები აჩვენებს, რომ სიცოცხლისთვის საფრთხის გარდა, Project One-ის ნახშირბადის გამონაბოლქვი მნიშვნელოვნად გადააჭარბებს Ineos-ის საკუთარ შეფასებებს.
Ineos-ის შეფასებამ დაადგინა, რომ პროგნოზირებული პირდაპირი წლიური ნახშირბადის გამონაბოლქვი იქნებოდა 655,000 ტონა CO2 ეკვივალენტი (CO2e), დაახლოებით ერიტრეის გამომავალი. თუმცა იურისტები ამბობენ, რომ კომპანიამ ვერ გამოთვალა სრული სასიცოცხლო ციკლის გამონაბოლქვი.
Data Desk-ის მიერ სასამართლოსთვის წარდგენილ მოხსენებაში შეფასებულია, რომ Project One-ის სრული მიწოდების ჯაჭვის გამონაბოლქვის კვალი შეიძლება ყოველწლიურად 3.8 მილიონ ტონამდე CO2e-ს მიაღწიოს, დაახლოებით ხუთჯერ აღემატება Ineos-ის გარემოზე ზემოქმედების შეფასებას.
ლუხანმა თქვა: "ჩვენ დანამდვილებით ვიცით, რომ გლობალურად აღარ გვჭირდება პლასტმასის წარმოების ინფრასტრუქტურა. მაგრამ სწორედ აქ, ევროპაში, ხელისუფლება იხრება უკან, რათა კონტინენტზე უდიდესი პლასტმასის ობიექტის შექმნა დაუშვას."
"Project One-ს აქვს მბზინავი იმიჯი, მაგრამ მისი ისტორია დაფუძნებულია წიაღისეულ საწვავზე. გაზის მიწოდების ჯაჭვი სავსეა უსამართლობითა და უზარმაზარი გამონაბოლქვით და ეს ამჟამად შეუმჩნეველი რჩება. ამასობაში ექსპერტებმა დაადგინეს ადგილობრივი ზემოქმედების სავარაუდო შედეგები, რომელთა შესახებაც ბელგიაში ხალხს არ ეუბნებიან."
იურიდიული ბრძოლის დაწყებიდან, სასამართლოებმა მთელს მსოფლიოში დააზუსტეს ეგრეთ წოდებული მე-3 მასშტაბის გამონაბოლქვის ჩართვა გარემოზე ზემოქმედების შეფასებებში. ეს არის გამონაბოლქვი, რომელიც არ ხდება ადგილზე, მაგრამ არ იარსებებდა, ობიექტი რომ არ არსებობდეს.
ლუხანმა დასძინა: "ბოლოდროინდელი განჩინებები იმის შესახებ, თუ როგორ უნდა დაითვალოს სამრეწველო განვითარების რეალური გავლენა, ცვლის ამ სამართლებრივი გამოწვევის პერსპექტივებს. ეს არის პირველი შემთხვევა, როდესაც სასამართლო განიხილავს მე-3 და პლასტმასის მასშტაბებს. ეს გადამწყვეტი შემთხვევაა."
Ineos-მა განუცხადა Guardian-ს, რომ მათ ოფიციალურად არ მიუღიათ საჩივარი, ან საჩივარი, ამიტომ მათ არ შეეძლოთ დეტალური კომენტარის გაკეთება არგუმენტებზე. "ჩვენ იმედგაცრუებული ვართ, რომ არასამთავრობო ორგანიზაციებმა კიდევ ერთხელ აირჩიეს სამართლებრივი მოქმედების გზა, მიუხედავად ჩვენი მოწვევისა, ჩაერთონ დიალოგში მათ შეშფოთებაზე. ასევე სამწუხაროა, რომ ევროპაში ინდუსტრიის განახლების ინვესტიციების სამართლებრივი გარანტია არაერთხელ დაირღვა. ეს ხდება იმ კონტექსტში, როდესაც ჩვენი ევროპული სამრეწველო ინდუსტრია მიდის შემდგომი დეინდუსტრიალიზაციისკენ, მზარდი იმპორტის გამო რეგიონებიდან, რომლებიც არ ექვემდებარებიან მკაცრ გარემოსდაცვით რეგულაციებს."
მათ დაამატეს, რომ ისინი კვლავ სრულად არიან ერთგული პროექტის მიმართ: "ყველაზე ეკოლოგიურად სუფთა ორთქლის გამტეხი ევროპაში, ნახშირბადის გამონაბოლქვით, რომლებიც ევროპის ყველაზე ეფექტურ დანადგარებზე ნაკლები ნახევრის ტოლია."
