მსოფლიო ლიდერები იკრიბებიან ბელემში, ბრაზილიაში, რათა განიხილონ კლიმატის კრიზისი გაეროს კოპ30 სამიტის დაწყებამდე. ბაქო-ბელემის საგზაო რუკა, გლობალური კლიმატის ფინანსების ახალი გეგმა, შედგენილია ბრაზილიისა და აზერბაიჯანის მთავრობების მიერ. ეს საგზაო რუკა გვთავაზობს ახალ გადასახადებს სუპერ მდიდრებზე, წიაღისეულ საწვავზე, ფინანსურ ტრანზაქციებზე და მაღალ დამაბინძურებელ და ნახშირბადის ინტენსიურ აქტივობებზე, როგორც საკვანძო გზებს, რომლებიც საჭიროა ღარიბი ქვეყნების დასახმარებლად.
საგზაო რუკა მოითხოვს საერთაშორისო თანამშრომლობის გაძლიერებას დაბეგვრის სფეროში და ექსპერიმენტებს ნებაყოფლობით პარტნიორობაზე ქვეყნებს შორის, მაგალითად, სექტორზე დაფუძნებულ წვლილებზე, მაღალ დამაბინძურებელ და სათბურის გაზების ინტენსიურ აქტივობებზე, ფინანსურ ტრანზაქციებზე და ულტრა მაღალი წმინდა ღირებულების მქონე პირებზე. თუმცა, ქვეყნებმა ფრთხილად უნდა განიხილონ პოტენციური უარყოფითი გავლენა განვითარების პრიორიტეტებზე და გადანაწილების მექანიზმებზე.
რებეკა ნიუსომმა, Greenpeace International-ის გლობალური პოლიტიკური ექსპერტის, მიესალმა ახალი გადასახადებისა და გადასახადების მოწოდებას, როგორც საჯარო კლიმატის ფინანსების გახსნის საკვანძო გზას. მხოლოდ ხუთი საერთაშორისო ნავთობისა და გაზის გიგანტის მიერ ბოლო ათწლეულის განმავლობაში მიღებული სავარაუდო მოგების გათვალისწინებით, წიაღისეული საწვავის კორპორაციების დაბეგვრა უზარმაზარი შესაძლებლობაა ეროვნული ფისკალური შეზღუდვების დასაძლევად.
საგზაო რუკა მიზნად ისახავს განხეთქილების განკურნებას იმის ჩვენებით, თუ როგორ შეიძლება მიღწეული იყოს დაფინანსების მიზანი. გასულ წელს გამართულ "კონფერენციაზე" ბაქოში დაისახა მიზანი, რომ 2035 წლისთვის ღარიბ ქვეყნებს ყოველწლიურად 1,3 ტრილიონი ფუნტი სტერლინგი მიეწოდებინათ, მაგრამ მდიდარმა ქვეყნებმა მხოლოდ ამ თანხის 300 მილიარდი დოლარის დაპირება დადეს, დანარჩენი კი პოტენციური ახალი გადასახადებისა და გადასახადების, კერძო სექტორისა და დაკავშირებული წყაროებიდან უნდა მოდიოდეს.
საგზაო რუკა აჩვენებს, რომ არსებობს მკაფიო გზა კლიმატის ფინანსების გასაზრდელად განვითარებადი სამყაროსთვის 1,3 ტრილიონ დოლარამდე 2035 წლისთვის. ეს შესაძლებელია, მაგრამ პოლიტიკური ნება და გლობალური ქმედება აბსოლუტურად აუცილებელია. ტემპერატურის მატებასთან ერთად და ქვეყნები წარადგენენ თავიანთ შემდეგ კლიმატის გეგმებს, დაფინანსების გაზრდა წარმატების კრიტიკული ფაქტორია. ქვეყნებს უბრალოდ არ შეუძლიათ ემისიების შემცირება, თუ მათ არ შეუძლიათ დაეყრდნონ კაპიტალს, რომელიც მათ სჭირდებათ თავიანთი ამბიციების დასაკმაყოფილებლად.
მაღალი ვალის ტვირთის მქონე განვითარებად ქვეყნებს ასევე სჭირდებათ შვება, პოტენციურად მათი გამოუყენებელი ვალის გაცვლით ინვესტიციებზე, რომლებიც ამცირებენ სათბურის გაზების ემისიებს ან ეხმარებიან ქვეყნებს ადაპტირდნენ კლიმატის ცვლილების ზემოქმედებასთან. განვითარებად ქვეყნებს გაუადვილოს და გაუადვილოს კერძო სექტორის კაპიტალზე წვდომა მათი სუფთა ენერგიის ინვესტიციებისთვის, იქნება მთავარი. განვითარებადი ქვეყნები ამჟამად იხდიან ბევრად უფრო მაღალ საპროცენტო განაკვეთებს სესხებზე და კაპიტალურ ინექციებზე, ვიდრე მათი მდიდარი კოლეგები, მაგრამ მსოფლიო ბანკისა და სხვა საჯარო დაფინანსების ინსტიტუტების დახმარებამ შეიძლება მკვეთრად შეამციროს ეს, რაც ღარიბ ქვეყნებს გაუადვილებს თავიანთი კლიმატის პროექტების დაფინანსებას.
სამართლიანობა და სუფთა ენერგიაზე გადასვლის სოციალური ზემოქმედება ასევე უნდა იყოს მაღალი პრიორიტეტი. ამ ტრანსფორმაციის სოციალური განზომილებების ფრთხილად გათვალისწინების გარეშე, არსებობს უთანასწორობის გამწვავების, საზოგადოებრივი ნდობის შესუსტებისა და კლიმატის მოქმედებაზე პროგრესის შენელების რისკი. სამართლიანი ცვლილების აშენება მუშებთან, ქალებთან, ძირძველ ხალხებთან და ადგილობრივ თემებთან ერთად, რომელსაც მხარს უჭერს გამოყოფილი დაფინანსების ფანჯრები, შეიძლება ჰქონდეს კატალიზური ეფექტი.
მსოფლიო ბანკს და სხვა მრავალმხრივ განვითარების ბანკებს ასევე დასჭირდებათ "ხელახლა შევსება" - ახალი კაპიტალი მათი აქციონერებისგან, მთავრობებისგან. ეს შეიძლება უფრო რთული იყოს ახლა, როდესაც პრეზიდენტმა დონალდ ტრამპმა დაშალა აშშ-ს საზღვარგარეთის დახმარების უმეტესი ნაწილი და სხვა ქვეყნები ასევე ამცირებენ დახმარების ბიუჯეტებს.
კამპანიებმა განაცხადეს, რომ არ არსებობს გზა, რომ მდიდარმა მთავრობებმა არ გაზარდონ ღარიბი ქვეყნების დახმარება, თუ მსოფლიო თავიდან აიცილებს კლიმატის კრიზისის ყველაზე უარესს. მიუხედავად იმისა, რომ საგზაო რუკა სწორად აღიარებს უფსკრულს შეღავათიან ფინანსებში, მათ შორის ბუნებისთვის და პირდაპირი წვდომის უზრუნველყოფას ძირძველ ხალხებსა და ადგილობრივ თემებს, ის არ მიდის საკმარისად შორს განვითარებული ქვეყნების პასუხისმგებლობის დაკისრებაში. ჩვენ მაინც უნდა დავინახოთ ფული რეალური მხარდაჭერისთვის განვითარებადი ქვეყნებისთვის, თუ ჩვენ სერიოზულად ვართ განწყობილი კლიმატის სამართლიანობის მიმართ.
სურათების ბმულები:
ჩადეთ სურათების ბმულები აქ
