სუდანის ქსელის საზოგადოებრივი სამზარეულოები - გადამწყვეტი სასიცოცხლო ხაზი მილიონობით ადამიანისთვის, რომლებიც ჩართულნი არიან სამოქალაქო ომში - კოლაფსის პირასაა, ნათქვამია მოხსენებაში.

გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის მიერ მხარდაჭერილი გლობალური შიმშილის მონიტორინგის ორგანიზაციის გაფრთხილება მოდის მას შემდეგ, რაც დაადასტურა, რომ შიმშილის პირობები ვრცელდება კონფლიქტის ზონებში.

ადგილობრივად მართული სამზარეულოები მუშაობდნენ იმ ადგილებში, რომლებზეც საერთაშორისო ჰუმანიტარულ ჯგუფებს უჭირდათ წვდომა, მაგრამ დახურვის საფრთხის წინაშე დგანან უგულებელყოფის, დეფიციტისა და მოხალისეების დაღლილობის გამო.

სუდანის ხალხი ორი წლის განმავლობაში სასტიკმა ომმა გაანადგურა, მას შემდეგ რაც არმიასა და გასამხედროებულ სწრაფ რეაგირების ძალებს (RSF) შორის ბრძოლა დაიწყო.

მან შექმნა ის, რასაც გაერომ უწოდა მსოფლიოს უდიდესი ჰუმანიტარული კრიზისი, შეფასებით, რომ 24 მილიონზე მეტი ადამიანი განიცდის მწვავე საკვების დეფიციტს.

მოხალისეთა უმეტესობა ამბობს, რომ "ექვსი თვის განმავლობაში, თუ არაფერი შეიცვლება, შესაძლოა თითოეულ ტერიტორიაზე ერთი ან ორი გადარჩეს", - ნათქვამია ისლამური დახმარების ორგანიზაციის მოხსენებაში.

ეს ადგილობრივი ინიციატივები ხშირად მუშაობენ სოციალური ქსელების გვერდით, რომლებიც ცნობილია როგორც საგანგებო რეაგირების ოთახები, რომლებიც ავსებენ მთავრობის სერვისების კოლაფსის და შეზღუდული საერთაშორისო დახმარების ხარვეზებს.

მასწავლებლებიდან ინჟინრებამდე ახალგაზრდებამდე ყველა მონაწილეობს.

ფინანსური სისუსტე ყველაზე მნიშვნელოვანი საკითხია, რომელსაც სამზარეულოები აწყდებიან. ისინი ახლა ძირითადად ფინანსდებიან სუდანის დიასპორის მიერ, მას შემდეგ, რაც აშშ-ს დახმარების ფონდები შეწყდა წელს.

ეს ჰგავდა თოკს, რომელსაც ჩვენ ვეჭიდებოდით", - ამბობს ერთი მოხალისე.

"მარტამდე, ჩვენ გვქონდა მცირე, რეგულარული ნაკადი, რომელიც დაგეგმვის საშუალებას გვაძლევდა. ჩვენ ვიცოდით, რომ შეგვეძლო მინიმუმ ერთი კერძის მირთმევა დღეში. ახლა? ბოლო თვეში ვიტყოდი, რომ იყო 10 დღე, როცა დასაძინებლად წავედით, არ ვიცოდით, შეგვეძლო თუ არა მეორე დღის მომზადება. გაურკვევლობა, ეს უარესია, ვიდრე არაფერი."

არსებობს მძიმე ოპერატიული გამოწვევები, როგორიცაა უსაფრთხო წყლისა და შეშის ნაკლებობა.

დახმარების სააგენტოები ამბობენ, რომ ორივე მხარე აფერხებს მიწოდებას ბიუროკრატიული შეფერხებებითა და უარყოფებით. უარესად, ხშირად არის ბაზრის შეფერხებები ბლოკადების, დაუცველობისა და ძარცვის გამო.

სიტუაცია ყველაზე ცუდია ალ-ფასჰერის ალყაში მოქცეულ ქალაქ დარფურის დასავლეთ რეგიონში და კადუგლის სამხრეთ კორდოფანის შტატში. ორივე ძირითადად მოწყვეტილია კომერციული მარაგებისა და ჰუმანიტარული დახმარებისგან.

გლობალური სასურსათო უსაფრთხოების მონიტორინგის უახლესი ანგარიში, ინტეგრირებული სასურსათო უსაფრთხოების ფაზის ქსელი (IPC), ადასტურებს შიმშილის პირობებს ამ ქალაქებში და პროგნოზირებს შიმშილის რისკს 20 დამატებით ტერიტორიაზე უფრო დიდ დარფურსა და უფრო დიდ კორდოფანში.

ელ-ფასჰერში სამზარეულოები პირუტყვის საკვებამდე შემცირდა, როდესაც ქალაქი საბოლოოდ დაეცა RSF-ს გასულ კვირას.

სუდანის სასურსათო უსაფრთხოება აჩვენებს მკვეთრ კონტრასტებს კონფლიქტის ხაზებზე, ნათქვამია IPC-ის მოხსენებაში.

"კონფლიქტი ჯერ კიდევ წყვეტს ვინ ჭამს და ვინ არა."

კონფლიქტის ზონებში ძალადობის შემცირების ადგილებში სიტუაცია უმჯობესდება, ნათქვამია მოხსენებაში.

და ზოგიერთი საერთაშორისო დახმარების სააგენტო ხელს უწყობს საგანგებო რეაგირების ოთახებს, თუმცა მათ არ შეუძლიათ აშშ-ს დაფინანსების ჩანაცვლება.

მაგრამ ომდურმანშიც კი, ნილოსის გადაღმა დედაქალაქ ხარტუმიდან და ძირითადად არმიის კონტროლის ქვეშ, უხვი კომერციული მარაგებით, საჭიროების მასშტაბები ხშირად აღემატება ხელმისაწვდომ რესურსებს, რაც იწვევს სამზარეულოებს საკვების რაციონირებას.

ქალაქი იყო ომის გამო გადაადგილებული ხალხის ცენტრი და ფასები მაღალია.

"ეს არის ჩემი დღის ყველაზე რთული ნაწილი", - ნათქვამია ომდურმანის მოხალისეზე.

"ჩვენ არ გვაქვს ფორმალური სისტემა. ჩვენ ყველას ვკვებავთ, მაგრამ ერთ დროს მოგვიწია გვეთქვა დედისთვის დღის ბოლოს, რომ ჩვენთვის არაფერი დარჩა მისი ორი შვილისთვის და რომ ის ხვალ ადრე დაბრუნებულიყო. მას არც კი უტირია, უბრალოდ დაბუჟებული ჩანდა.

"სახლში წავედი და იმ ღამეს საკუთარ ოჯახთან საუბარიც კი არ შემეძლო. სირცხვილის გრძნობა, როცა მუცელში საჭმელი მქონდა, როცა ეს ბავშვი არ იყო, ჩემთვის მძიმე გრძნობაა."

საგანგებო რეაგირების ოთახები შეაქეს, როგორც გაეროს მიერ მართული რეფორმების მოდელი, რომელიც ხაზს უსვამს ძალაუფლებისა და რესურსების გადატანას იმ ადამიანებისკენ, რომლებიც ყველაზე მეტად დაზარალდნენ კრიზისებით.

წელს ისინი ნობელის პრემიაზე იყვნენ ნომინირებულები.

მაგრამ თითქმის სამი წლის შემდეგ, მოხალისეები სულ უფრო მეტად მარტო რჩებიან, აწყდებიან დამწვრობას და საფრთხეს.

მათ უწევთ იმუშაონ იმ მხარეში, ვინც აკონტროლებს და გახდნენ სამიზნეები, როდესაც ტერიტორია იცვლება, რადგან ისინი ზოგჯერ ორივე მხარის მიერ აღიქმებიან, როგორც სხვა პარტიასთან თანამშრომლობა.

შეზღუდული კომუნიკაციები დიდი პრობლემაა. ინტერნეტის ხანგრძლივმა გათიშვამ გაართულა მობილური საბანკო სისტემის მეშვეობით ფულის გადარიცხვა და მობილური ტელეფონები ქურდების მთავარი სამიზნეა.

"ისინი ეყრდნობიან ამ მობილურ ფულს", - განუცხადა BBC-ის ახალი ამბების პროგრამას ისლამური დახმარების სუდანის წარმომადგენელმა, პორტ სუდანში დაფუძნებულმა შიჰაბ მოჰამედ ალიმ.

"ისინი იღებენ ფულს თავიანთ მობილურებში და მიდიან შორეული ტერიტორიებიდან საქონლის მოსატანად. ასე რომ, ისინი გადიოდნენ სხვადასხვა საგუშაგოზე. და ზოგჯერ ისინი ძარცვავდნენ, მათი მობილური ტელეფონი წაართვეს. და თუ მობილური ტელეფონი წაართვეს, ეს ნიშნავს, რომ ფული წაართვეს."

უარესი, მისი თქმით, "არსებობს საზოგადოების სამზარეულოს წევრების მოხსენებები, რომლებიც მოკლეს."

"ჩემი უდიდესი შიშია, რომ ექვს თვეში საზოგადოება მთლიანად დაიღლება", - ამბობს მოხალისე ხარტუმიდან.

"ჩვენ ყველანი უფრო ღარიბები და გაბრაზებულები ვხდებით."

ეწვიეთ BBCAfrica.com-ს აფრიკის კონტინენტიდან მეტი ახალი ამბებისთვის.

მიჰყევით @BBCAfrica-ს ტვიტერზე, ფეისბუქზე BBC Africa-ზე ან ინსტაგრამზე bbcafrica-ზე